تئاتر کودک سالن تخصصی می‌خواهد
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۹۱۸۹۳
کارگردان و فعال حوزه تئاتر کودک گفت: در بسیاری از شهرها و حتی مراکز استان، سالن‌های تخصصی تئاتر کودک و نوجوان وجود ندارد و تنها گاهی اوقات اخباری مبنی بر حمایت همه جانبه از کودکان در شهرها شنیده می‌شود.
به گزارش خبرنگار ایمنا، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های خردسالان و کودکان الگوپذیری از هر آن چیزی است که در اطراف خود می‌بینند و بر همین اساس فیلم و سریال‌ها، بازی‌های کامپیوتری و حتی تئاتر از مقوله‌های تأثیرگذار در این فرایند است؛ در این راستا زمانی که خانواده‌ها به همراه فرزندان کوچک‌شان به تماشای فیلم یا تئاتر می‌نشینند باید توجهی ویژه به این امر داشته باشند چرا که در بسیاری از تولیدات بزرگسالان (هر چند که در بسیاری از آنها کودکان و نوجوانان نیز به ایفای نقش می‌پردازند) از مفاهیم و مضامینی استفاده می‌شود که تأثیرات ناخوشایندی بر تربیت فرزندان خواهد داشت اما از طرفی زمانی که به پای صحبت خانواده‌ها می‌نشینیم، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌هایشان این است که در تولیدات سینما و تئاتر کمتر به کودکان و نوجوانان توجه شده در حالی‌که اهمیت تئاتر کودک و نوجوان و تأثیر زیربنایی آن بر رشد این گروه سنی آینده ساز و بر ارتقای فرهنگ جامعه آن مثال‌زدنی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ضرورت پرداختن به تئاتر کودک و نوجوان با توجه به اهمیت این مقوله در ایجاد زیرساخت‌های آموزش نسل جدید مسئله‌ای آشکار است و بر همین اساس امیر شیخ جبلی کارگردان و فعال حوزه تئاتر کودک در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: از تئاتر می‌توان به‌عنوان ابزار نیرومند جهت تأثیرگذاری بر مخاطب و هدایت او به سوی آنچه حقیقت می‌پندارد استفاده کرد، در همین راستا ادبیات نمایشی، از تراژدی تا کمدی برای متأثر کردن تماشاگر یا خنداندن او تألیف شد و می‌توان گفت همه انواع این آثار نمایشی با هدف تسریع تحول در رفتار اجتماعی تألیف شده است.
تئاتر، راهی برای رهایی از اضطرابهاوی با بیان اینکه وظیفه مهم تئاتر موردی جز آزاد کردن و رهایی انسان نیست، ادامه می‌دهد: تئاتر یکی از ابزارهای تجزیه و تحلیل روح بشر به شمار می‌رود که موجب می‌شود شخص از اضطراب رها شود.
کارگردان و فعال حوزه تئاتر کودک تصریح می‌کند: تماشاگر از تشبیه خود به قهرمان و هم‌ذات پنداری با او احساس لذت می‌کند و از سوی دیگر با این کار غرایزی را که تمدن، تعلیم و تربیت در شرایط عادی حیات بر آن سرپوش گذاشته است را سیراب می‌کند.
وی خاطرنشان می‌کند: به این جهت هنگامی که قهرمان تراژدی در خطر است تماشاگر با او احساس همدردی می‌کند و به جای او می‌لرزد و آنگاه که مغلوب شد برایش دل می‌سوزاند؛ چراکه تماشاگر به تئاتر نمی‌رود که شاهد رنج دیگران باشد بلکه می‌رود تا خود رنج بکشد، تجربه‌ای از ترس و درد، بدون آنکه آسیبی به وی وارد شود می‌تواند احساس قدرت را در خود بیدار کند و مانند آزمایشگاهی باشد که تجربه زیستن دوباره را در موقعیت‌های مشابه با قهرمان داستان به او می‌دهد.
شیخ جبلی با تاکید بر اینکه تئاتر یکی از ارکان تمدن بشری است، از این رو هر تلاشی که در زمینه شناخت، رشد و گسترش این هنر والا به عمل آید ارزشمند خواهد بود، اظهار می‌کند: ضرورت تئاتر کودک از جهت منافع کاربردی و آموزشی آن بسیار مورد توجه است چراکه کودک نه تنها با تئاتر بیگانه نیست بلکه تقلید با او آغاز می‌شود و کودک با نمایش بازی‌های خود به نوعی دست به نمایشگری می‌زند.
تئاتر برای کودک یا تئاتر با کودک؟وی با یادآوری اینکه تئاتر کودک را در یک تقسیم بندی می‌توان به تئاتر برای کودک و تئاتر با کودک تقسیم بندی کرد، تاکید می‌کند: در تئاتر برای کودک، محصول تئاتر توسط بازیگرانی حرفه‌ای و بزرگسال تولید و عرضه می‌شود و در تئاتر با کودک، محصول تئاتر توسط بازیگران کودک و نوجوان تولید و عرضه می‌شود، همچنین لازم به ذکر است در مدل دوم مشارکت بازیگران یا نابازیگران کودک در فرایند شکل‌گیری تئاتر اثر گذار است.
کارگردان و فعال حوزه تئاتر کودک اضافه می‌کند: تأثیر آموزش تئاتر در کودکان منجر به تشویق وی به ارائه نقش در صحنه تئاتر و تأثیرگذاری بیشتر بر همسالان خود در سالن تئاتر می‌شود، در همین راستا می‌توان اذعان کرد که تئاتر با کودک هر چند سخت است، اما می‌تواند به واسطه‌ی حضور هدفمند و احساس خوشایندی که در مخاطب کودک و نوجوان ایجاد کرده و به نیازهای خلاقانه وی پاسخ دهد.
وی با اشاره به اینکه می‌توان از تئاتر کودک به‌عنوان وسیله و روش آموزشی بهره برد، می‌گوید: از اثرات عمومی تئاتر بر کودکان می‌توان به بهبود رشد جسمانی، پرورش روحیه کار و فعالیت در کودک، ایجاد شرایط برای فرافکنی رغبت‌ها و نظرات بیان نشده، تأمین احساس آزادی و خوشایندی فعالیت اشاره کرد.
شیخ جبلی اظهار می‌کند: کنت ال گراهام از پنج ویژگی سرگرمی، رشد روانی، جنبه‌های آموزشی، درک زیبایی شناسی و تربیت تماشاگران آینده به‌عنوان ارزش‌های تئاتر خوب کودکان نام می‌برد، بنابراین چنانچه سرگرمی و تربیت تماشاگران آینده را جنبه‌هایی از زیبایی شناسی در نظر بگیریم، زیبایی شناسی، تعلیم و تربیت و روانشناسی، سه حوزه اصلی ارزش‌های خوب تئاتر برای کودکان را تشکیل می‌دهد.
وی بیان می‌کند: زمانی که تئاتر بتواند به‌عنوان یک روش پرورشی در آموزش و پرورش و در بخش امور تربیتی جایگاه خود را بیاید، آن وقت است که به‌عنوان یک وسیله مؤثر در آموزش سودمند عمل خواهد کرد.
کارگردان و فعال حوزه تئاتر کودک تصریح می‌کند: در اینجا کودک می‌تواند به عنوان مخاطب و هم به‌عنوان مشارکت کننده تأثیرگذار و تاثیرپذیر باشد، در همین راستا این روش آموزشی تجربه‌ای خوبی است که کودک کسب می‌کند.
وی می‌افزاید: حضور کودکان در کلاس‌های نمایش خلاق و فرایندهای آموزش تئاتر می‌تواند به‌عنوان آزمایشگاهی بی‌خطر برای وی محسوب شود، همچنین فضایی که در آن موقعیت‌های زندگی را بازآفرینی یا تجربه می‌کند موجب می‌شود تا هنگام رویارویی واقعی با آن در جامعه از تکنیک و حربه‌ی مناسب استفاده کند.
تئاتر کودک متفاوت از نمایش کودکانه استوی با بیان اینکه تئاتر کودک و نوجوان، پیش از اینکه ابزاری برای آموزش و تربیت باشد، شکلی از هنر است و بیش از هر چیز باید به اشکال هنری و قواعد زیباشناسی آن توسعه داد، اظهار می‌کند: از آنجایی که کودکان مخاطب تئاتر کودک را تشکیل می‌دهند نگاه به آن ساده و پیش پا افتاده به نظر می‌آید، از این رو باید تئاتر کودک را از نمایش کودکانه متفاوت دانست چرا که در تئاتر کودک، ویژگی‌ها و عناصر تئاتر به طور کامل مورد توجه است، اما در نمایش کودکانه به شکل سطحی و سرگرمی محسوب می‌شود.
شیخ جبلی خاطرنشان می‌کند: تا زمانی که هنرمندان این رشته، خود تجربه‌ای در این زمینه نداشته باشند آن را دم دستی و کم ارزش می‌پندارند و گمان می‌کنند که فعالین حوزه کودک و نوجوان به واسطه تضمین بازگشت سرمایه و سود مادی ناشی از آن به این سمت گرایش پیدا کرده‌اند و گواه این مطلب حضور سراسیمه هنرمندان تئاتر بزرگسال در سال‌های اخیر جهت بهره‌برداری مادی در این حوزه تخصصی است که به دلیل عدم شناخت کافی نه تنها راه به جایی نبرده بلکه گاهی زخمی نیز بر پیکره‌ی این هنر وارد آورده‌اند.
وی ادامه می‌دهد: آثار منفی به جا مانده در این گذر به حدی بوده که پاک کردن تأثیرات منفی آن در ذهن کودک و نوجوان شاید سال‌ها به طول بیانجامد، همچنین حضور بدون شناخت و آگاهی موجب شده که والدین کودکان و نوجوانان نیز سره را از ناسره تشخیص نداده و دچار سردرگمی در انتخاب آثار خوب و پسندیده برای فرزندان خود شوند.
کارگردان و فعال حوزه تئاتر کودک با بیان اینکه مسئولان باید دقت کافی را بر موضوع تئاتر کودک داشته باشند، می‌گوید: کار به جایی رسیده که گاهی اوقات بخشی از آثار بزرگسال که نه تنها در محتوا بلکه در شکل رویکردی آن زمینه مناسبی نیز ندارند و در این راستا با فضاسازی تبلیغاتی عنوان کودک و خانواده را شعار خود قرار داده و در تلاش هستند که به هر قیمتی از این آب گل آلود ماهی بگیرند؛ اما غافل از اینکه صدمات جبران ناپذیری ممکن است بر این بدنه حساس وارد آورند.
وی اظهار می‌کند: ممکن است اثری با کودک باشد اما برای کودک نباشد یا عکس این مسئله نیز که اثری بدون حضور کودک اما برای کودک تعریف شود نیز وجود داشته باشد، در همین راستا باید به مسئله محتوا بیشتر از فرم اهمیت داده شود تا ببینیم در این ظرف چه چیز قرار است به عنوان خوراک و تغذیه مخاطب به آنها عرضه شود.
شیخ جبلی ادامه می‌دهد: زمانی که از تئاتر کودک و نوجوان سخن می‌گوئیم بدون تردید منظور تئاتر ویژه‌ای است که با کاربردهای عمومی و اختصاصی آن کلیه عوامل، عناصر و ویژگی‌های یک تئاتر را نیز دارا است، از این رو حضور کودکان و نوجوانان در محصول نهایی در مواردی لازم هم باشد کافی نیست و نمی‌تواند از دیگر پارامترهای این محصول تخصصی صرف نظر کرد.
وی با بیان اینکه کودکان شخصیت‌های صحنه را از طریق مقایسه با خودشان شناسایی می‌کنند، تصریح می‌کند: بر اساس نظریه‌ی یادگیری شناختی بندورا، کودکان با مشاهده و تقلید، یادگیری‌شان شکل می‌گیرد و در این راستا حضور بازیگران همسال روی صحنه صفات اخلاقی، عاطفی و اجتماعی شخصیت‌ها را مورد ارزیابی قرار می‌دهد؛ از این رو اگر احساس کند توانایی همانند پنداری هویت شخصیت قهرمان داستان مورد علاقه‌اش را در خود دارد، در رشد اجتماعی او اثر گذار خواهد بود.
ساده بودن تئاتر کودکان به معنای بی‌ذوق بودن آن نیستکارگردان و فعال حوزه تئاتر کودک ادامه می‌دهد: میزان ارتباط شناختی_عاطفی به طور مداوم تغییر می‌کند، به صورتی که تماشاگران در حین اجرا با شخصیت‌ها همدلی، همدردی و احساس دوری می‌کنند و در اینجا حضور کودکان روی صحنه نقش مهمی در پاسخ‌های عاطفی و اثرگذاری بیشتر ایفا خواهد کرد.
وی می‌گوید: باید هنر برای کودکان ساده، قابل درک و صادقانه باشد اما ساده نه به این معنا که بدون ذوق، قریحه و تخیل فراوان محصول هنری را خالی از ظرافت‌ها و ویژگی‌های خاص نموده و خام خام به مخاطب خاص آن عرضه کنیم.
شیخ جبلی با اشاره به اینکه کشور در حوزه‌های عمومی تئاتر با چالش روبرو است، اظهار می‌کند: به نظر صاحب نظران در صورت توجه و نگاه تخصصی به سطح کیفی و کمی تولیدات و برنامه‌های این بخش می‌توان از ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل موجود در آن بهره برداری مناسبی انجام داد و در کنار روشن نگه‌داشتن چراغ صحنه تئاتر در انتقال مفاهیم تعلیمی و کاربردی به این قشر تأثیر پذیر موفق‌تر عمل کرد.
وی بیان می‌کند: با ایجاد کانون‌های تخصصی زیر مجموعه انجمن‌های نمایش در استان‌ها، تأسیس دفاتر کانون‌های تخصصی تئاتر کودک و نوجوان به عنوان یک صنف تخصصی و ایجاد همسویی و هم افزایی نهادهای متولی در این زمینه برای بهره‌مندی از ظرفیت‌های موجود در نهادهای مختلف و بالفعل کردن پتانسیل‌های موجود هر کدام از سازمان‌ها می‌تواند در این حوزه تأثیر گذار باشد.
متولیان برای تئاتر کودک به میدان بیایندکارگردان و فعال حوزه تئاتر کودک تصریح می‌کند: سازمان‌هایی مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دفاتر تخصصی تئاتر زیر مجموعه شهرداری‌ها، انجمن هنرهای نمایشی استان‌ها و سایر مواردی از این قبیل می‌توانند با هم افزایی بیشتر و ایجاد کارگروه‌های تخصصی در این زمینه مسیری روشن و چشم اندازی زیبا را دست یافتنی کنند.
وی می‌افزاید: عدم درک مناسب متولیان از تأثیرگذار بودن این حوزه تخصصی بر مخاطب، عدم شناخت کافی دست اندرکاران تئاتر به ویژگی‌ها و پارامترهای اختصاصی تئاتر کودک، نیازمندی‌های خاص مادی و معنوی جهت تولید آثار با کیفیت به لحاظ فرم و شکل برای کودکان و نوجوانان امروزی، نگاهی ساده انگارانه در بعد کیفی اثر و سهل‌الصول بودن دسترسی به مخاطب این ژانر و به واسطه آن بازگشت تضمین شده سرمایه‌ای از دلایل کمتر توجه به حوزه تئاتر کودک است.
شیخ جبلی می‌گوید: در مراکز استانی، انجمن و کانون تخصصی تئاتر کودک و نوجوان که دارای بازوی توانمند و اهرم قدرتمندی هستند فضایی ایجاد نشده، همچنین مراکزی که داعیه دار توجه به مخاطب کودک و نوجوان را دارند نیز به شکل تخصصی به تئاتر کودک و نوجوان ورود پیدا نکرده‌اند و گاهی به شکل نمایشی و تشریفاتی در مقاطعی به این مسئله مهم و حیاتی می‌پردازند.
وی اظهار می‌کند: باید پذیرفت که در جوامع توسعه یافته توجه زیادی به تئاتر کودک و نوجوان به عنوان ابزاری تأثیرگذار و هدفمند شده و از حمایت صد درصدی دولت‌ها برخوردار هستند.
کارگردان و فعال حوزه تئاتر کودک ادامه می‌دهد: در کشور ما می‌توان تنها به چند جشنواره تخصصی که در سطح منطقه‌ای و سراسری برگزار می‌شود و در این راستا امیدوارم که مسئولان نگاه تخصصی به این امر مهم و اساسی داشته باشند تا شاهد رشد آثار بر طبع مخاطبان را داشته باشیم.
وی تصریح می‌کند: در بسیاری از شهرها و حتی مراکز استانی ایران، سالن‌های تخصصی تئاتر کودک و نوجوان وجود ندارد و تنها گاهی اوقات اخباری مبتنی بر حمایت همه جانبه از کودکان به گوش می‌رسد.
به گزارش ایمنا، تئاتر کودک حتی از تئاتر بزرگسالان نیز اهمیت بیشتری دارد چرا که زیربنای نمایش‌های عمومی و ملی را باید از سن کودکی ریخت و به آنها آموزش داد، بر همین اساس نیاز است که مسئولان و متولیان امر با نگاهی ویژه به این حوزه ورود پیدا کنند زیرا در این حوزه نگاه سطح پایین و نداشتن حامی سبب می‌شود که نمایش کودک رمق خوبی برای انتقال پیام نداشته باشد.
کد خبر 700092منبع: ایمنا
کلیدواژه: تئاتر تئاتر اصفهان تئاتر ایران تئاتر شهر اصفهان تئاتر شهر تئاتر کمدی کارگردان تئاتر تئاتر کودک اجرای تئاتر هنرمندان تئاتر برنامه تئاترهای اصفهان تئاتر کودک و نوجوان جشنواره تئاتر کودک و نوجوان جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان هیأت انتخاب جشنواره تئاتر کودک و نوجوان اهمیت تئاتر کودک تئاتر کودک در اصفهان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و تئاتر کودک شهرداری و تئاتر کودک معرفی آثار خردسال جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق تخصصی تئاتر کودک و نوجوان تئاتر کودک و نوجوان کودکان و نوجوانان تئاتر برای کودک همین راستا تئاتر با کودک ادامه می دهد داشته باشند نمایش کودک حضور کودک شیخ جبلی ویژگی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۹۱۸۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازی برای کودکان خیلی مهم است اما جایگاه ادبیات هم حفظ شود
لاله جعفری نویسنده حوزه کتاب کودک، درباره وضعیت کتاب کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه امروز طیف وسیعی از کتاب‌ها در بازار نشر وجود دارد اما در مقابله با تالیف‌های خارجی که مخاطب زیادی دارند نویسندگان ایرانی کار سختی پیش رو دارند چون باید به نحوی بنویسند تا بچه‌ها فقط به دنبال کتاب‌های ترجمه نروند و به دنبال تالیفات داخلی نیز باشند.
وی افزود: همچنین گستردگی سبک‌های ادبی در حوزه کودک زیاد است و تنوع خوبی وجود دارد. ما داستان‌های تخیلی، ترسناک، طنز، علمی و… را داریم و این تنوع باعث می‌شود تا بچه‌ها به طرف کارهای تألیفی جذب شوند. البته که هنوز فاصله بسیاری با آثار خارجی داریم، چرا که گرانی کاغذ و چاپ باعث شده تا ناشران محدودتر کار کنند و این محدودیت‌ها برای نویسندگان نیز به‌وجود می‌آید. امیدوارم این مشکلات حل شوند و آثار تألیفی در کنار ترجمه بچه‌ها را به سمت خود جلب کنند.
نویسنده کتاب «چوم چوم» درباره یافتن ایده برای نگارش و همراهی با کودک امروز گفت: سعی می‌کنم تجربه‌های میدانی زیاد داشته باشم و با بچه‌ها کار کنم. حواس پنجگانه خود را در مواجه با بچه‌ها تقویت کنم. در پارک، خیابان، مترو و هر جایی‌که کودکی می‌بینم شش دانگ حواسم را جمع کنم تا ببینم عکس‌العملش در مقابله با مسائل چگونه است و سعی می‌کنم ایجاد ارتباط کنم و ببینم مدل حرف‌زدن‌شان تا چه اندازه نسبت به بچه‌های دوره خودمان تغییر کرده است. در کنار این مشاهده میدانی سعی می‌کنم کتاب‌های پرفروش دنیا را بخوانم و نکات قابل توجه آن را درک کنم. از سوی دیگر تلاش می‌کنم تا در فیلم‌ها، انیمیشن‌ها یا حتی بازی‌های رایانه‌ای جستجو کنم ببینم آثار پرطرفدار چه نکاتی به همراه دارند که بچه‌ها به سمت آنها جلب می‌شوند.
جعفری به چگونگی ترغیب بچه‌ها برای مطالعه و فرهنگ‌سازی در راستای مطالعه گفت: بازاریابی مهم‌ترین مساله است. تبلیغات اثر بسیار زیادی دارد و فکر می‌کنم رسانه‌ها حرف اول را در این میان می‌زنند. امروز بین دو فیلم برای پخش، رقابت و تبلیغات گسترده‌ای وجود دارد، چه در شبکه‌های داخلی و چه فارسی زبان خارجی؛ در حالی‌که برای کتاب ما هیچ تبلیغی نداریم. فکر می‌کنم سهل‌الوصول‌ترین راه، همین تبلیغ است. هرچند که هزینه‌بر است، اما رسانه‌های داخلی مانند تلویزیون، به نوعی جزو مایملک مردم ایران به شمار می‌آید و باید از آن استفاده شود. ما در طول روز همه نوع تبلیغی در رسانه می‌بینیم، غیر از کتاب.
وی ادامه داد: از سویی فکر نمی‌کنم در مدارس هیچ تمرکزی روی این مسئله وجود داشته باشد. این اتفاق در حالی است که بیشترین زمان را فرزندان ما در مدرسه و در کنار هم می‌گذرانند و می‌توان برای آنها ساعت مطالعه، یا زنگ کتاب تعریف کرد و به هزار نوع، نه به شکل خشک و اجباری بلکه با بازی و سرگرمی تبلیغ کتاب کرد تا فرهنگ مطالعه در میان بچه‌ها ایجاد شود.
این‌نویسنده گفت: ناشران به دنبال کتاب‌هایی همراه با بازی و سرگرمی هستند و وجه بازی برای‌شان غالب است. درست است که بازی نقش مهمی در زندگی کودک دارد، اما ادبیات نیز جایگاه خودش را دارد و باید این جایگاه حفظ شود. ناشران مجبور هستند برای فروش کتاب دست به هر کاری بزنند و کالایی تولید کنند که روی دست‌شان نماند. اما کتاب‌هایی که ادبیات خالص هستند و به جشنواره‌های داخلی و خارجی راه پیدا می‌کنند هر روز کمرنگ و کم‌تعداد شده‌اند و این را من از سفارش‌هایی که به خودم ارائه می‌شود، می‌بینم. ناشر از من می‌خواهد که سری کاری کنم در حالی که باید بذر آگاهی در ذهن کودک کاشته شود و این با یک اثر خوب اتفاق می‌افتد، اما امروز این گونه نیست. وی در پایان گفت: امیدوارم شرایطی فراهم شود تا نویسنده آنچه که دلش می‌خواهد را بنویسد و تنها سفارشی کار نکند.
کد خبر 6090973
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»